امین

سلام.از امروز دیگه نمیخوام تو این وبلاگ چیزی بنویسم.   

اگه یه روز یکی به این وبلاگ سر زد اینو بدونه که این وبلاگ مال پسری بود که ارزوشه بمیره و  

 اشک ریختن بعضی ها رو بالا سر جنازش ببینه.یکی یه شعر قشنگی گفته.گفته:     

امروز که در دست توام مرحمتی کن           فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت    

خدافظ واسه همیشه

گرفتار

یاد بادا که دلم مشتاق دیدار تو بود 

روز و شب در طلب و هر لحظه بیدار تو بود 

دیدگانم را چه دانی که دگر سوئی نیست 

به فدایت ، که آن هم گرفتار تو بود . . .

تو به من خندیدی

"حمید مصدق خرداد 1343"
*تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
 "جواب زیبای فروغ فرخ زاد به حمید مصدق"
*من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را...
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

ارزو

آرزوم اینه که دستام توی دستای تو باشه
تنگی این دل عاشق با نوازش تو واشه
بعضی وقتا دل میگه کاشکی یه پرنده باشم
تا از این دور بودن از تو بتونم بلکه رها شم
یه پرنده شم شبونه بکشم پر به خیالت
برسم به لونه تو بگیرم سر زیر بالت
زندگیم رنگ خدا بود اگه تنها تو رو داشتم
اگه میشد واسه گریه روی شونت سر میذاشتم

مردها با معرفت ترند

دو درس اخلاقی

درس اول یه شب خانم خونه اصلا” به خونه بر نمیگرده و تا صبح پیداش نمیشه! صبح   برمیگرده خونه و به شوهرش میگه که دیشب مجبور شده خونهء یکی از   دوستهای  صمیمیش(مونث) بمونه. شوهر بر میداره به 10 تا از صمیمی ترین   دوستهای زنش زنگ میزنه ولی هیچکدومشون حرف خانم خونه رو تایید   نمیکنن! یه شب آقای خونه تا صبح برنمیگرده خونه. صبح وقتی میاد به   زنش میگه که دیشب مجبور شده خونهء یکی ازدوستهای صمیمیش (مذکر)   بمونه. خانم خونه بر میداره به 10 تا از صمیمی ترین دوستهای شوهرش   زنگ میزنه. 10 تاشون تایید میکنن که آقا تمام شب رو خونه ی اونا مونده!!   4 تای دیگه حتی میگن که آقا هنوزم خونهء اونا پیش اوناست. نتیجهء اخلاقی از درس اول: یادتون باشه که مردها دوستهای بهتری هستند